When The Camellia Blooms ถือเป็นซีรีส์ที่ถูกนำเสนอออกมาในหลากหลายอารมณ์ ไม่ว่าจะเรื่องรักที่แทรกความฮา หรือส่วนสืบสวนที่ให้อารมณ์ทริลเลอร์ และส่วนสำคัญหนึ่งของเรื่องการคือพาร์ทดราม่า ที่ท่วมท้นไปด้วยน้ำตา และคามอิ่มเอมใจ บอกเลยว่า ถ้าได้ดูเรื่องนี้จนจบจะต้องมีอะไรให้ได้คิด ได้เก็บเอาไว้เป็นเรื่องราวดีๆแน่นอน ส่วนตัวหลังจากดูจบแล้ว ก็ได้ทบทวนในหลายๆเรื่อง เลยอยากหยิบเอาบางส่วน (แค่บางส่วนเท่านั้น) มาบอกเล่า แบ่งปัน

***

ความฮาแบบ BABYMONSTER! วัดสกิลวาไรตี้กับ Knowing Brothes ดูได้ที่ Viu ▶ คลิก

เตือนไว้ก่อนว่า สปอยล์ทุกคำ สปอยล์จุดสำคัญ และจุดสำคัญมากๆ ควรดูก่อนค่อยมาอ่านนะคะ

ใครอยากอ่านแค่รีวิวเชิญลิงก์ข้างล่างนี้ค่ะ

คลิกเพื่ออ่าน: รีวิว | When the Camellia Blooms : วันที่ดอกไม้เบ่งบาน … ในใจแม่

***

author ToiTing | KR SERIES LOVER

 When the Camellia Blooms (동백꽃 필 무렵)

01 ลูกที่เติบโตไวเกินไป คือความเจ็บปวดของพ่อแม่

พิลกูคือลูกชายคนเดียวของทงแบค พิลกูเป็นทุกอย่างของเธอ เพราะเธอเลี้ยงเขามาตัวคนเดียว ในวันที่ยากลำบาก ในวันที่เหนื่อยล้า เธอมีพิลกูอยู่เคียงข้างเสมอ และมากกว่าการอยู่เคียงข้าง เด็กน้อยอายุเพียง 8 ขวบ ปกป้องผู้ใหญ่อย่างเธอ พิลกูโตเกินวัย และคอยดูแลแม่ของเขา และนั่นทำให้ทงแบคเจ็บปวดเหลือเกิน

ลูกเธอต้องรู้สึกอย่างไรกัน แบกรับอะไรไว้บนไหล่เล็กๆนั่น ความเป็นเด็กของเขาจึงสั้นเหลือเกิน พิลกูโตขึ้นไว ไวกว่าที่เด็กควรเป็น ในวันที่เพื่อนเล่นกันอย่างมีความสุข พิลกูมีเรื่องต้องคิด ต้องระมัดระวังมากมาย ทุกอย่างเป็นไปเพื่อ “ปกป้อง” ความสุขที่มีอยู่น้อยนิดของทงแบค… ทำไมความเติบโตของเด็กแปดขวบคนนี้ จึงน่าเศร้าเหลือเกิน

02 ถั่วเพียงจานเดียว

กยูแท เฝ้ารอถั่วฟรีจากทงแบคเสมอ ไม่ใช่ว่าเขาไม่มีเงินจ่าย แต่สำหรับเขา ถั่วเพียงจานเดียวนั้น มีความหมายยิ่งใหญ่ และอาจมีผลถึงขั้นเติมเต็มสิ่งที่เขาขาด ถั่วเพียงจานเดียวที่แปลว่า “การยอมรับ”

ฮึงชิก เกลียดชังทงแบคเพราะถั่วเพียงจานเดียว หลังจากรู้จักกันไม่นาน วันหนึ่งทงแบคเสิร์ฟถั่วจานหนึ่งให้ฮึงชิกฟรี เพราะเธอเห็นว่าเขามาใช้บริการ เป็นลูกค้าของเธอ แต่นั่นกลับทำให้ฮึงชิกรู้สึกว่าเธอกำลังใช้ความโอบอ้อมอารี เพื่อทำให้ตัวเองเหนือกว่า สำหรับฮึงชิก ถั่วจานเดียวนั่นแปลว่า “การดูถูก”

ถั่วเพียงจานเดีวช่างมีความหมายมากมายเหลือเกิน

03 รักไม่ยอมเปลี่ยนแปลง

ในขณะที่เข้ารับการสอบสวน ผ่านเครื่องจับเท็จ กยูแทขอให้จาคยองที่วันนี้เป็นเพียงอดีตภรรยาของเขา เข้าร่วมสังเกตเครื่องจับเท็จในคำถามบางคำถามที่สำคัญ “เขานอกใจเธอมั้ย” “เขาเข้าโรงแรมกับฮยางมีรึเปล่า” และคำถามที่สำคัญที่สุดอย่าง “เขารักเธอมั้ย”

“ไม่ได้นอกใจ” “ไม่ได้เข้าไป” และ “รักเธอเสมอ” นั่นคือคำตอบ และเครื่องจับเท็จบอกว่า นั่นคือความจริง แล้วเขาไปใกล้ชิดกับฮยางมีจนมีปัญหากับเธอเพื่ออะไร

จาคยองเป็นทนายความที่มีชื่อเสียง เธอมีความสามารถเป็นที่ยอมรับ เธอเรียนจบจากสถาบันดัง เธอเหนือกว่าเขาเหลือเกิน เขาไม่ได้ฉลาดมากมาย บางทีแค่ประโยคธรรมดา เขายังใช้คำผิดๆ เมียสุดเฮี้ยบของเขามักแก้คำผิดในสิ่งที่เขาพูด และนั่นทำให้ความสุขของเขาค่อยๆเล็กลง

ที่เขาสนิทกับฮยางมี เขาไม่ได้ต้องการความรักจากฮยางมี แต่เขาต้องการการยอมรับจากจาคยอง ช่องว่างที่หายไปในบ้าน ถูกเติมเต็มด้วยคำพูดไม่กี่คำของคนนอกบ้าน ช่องว่างนั้น ทำให้ความรักคลอนแคลน แต่มันไม่ได้พังลงนะ เพราะเขายังรักเธอ

04 บอกกันซ้ำๆ

ทงแบคชอบไปที่สถานีรถไฟ ส่วนที่เธอชอบที่สุดคือ จุดติดต่อของสูญหาย ที่นั่นเธอจะได้ยินคำว่า “ขอบคุณ” คำที่เธอไม่เคยได้รับ ไม่มีใครขอบคุณเธอ

เรื่องแปลกที่ยองชิกได้ยินกลับทำให้เขาหลงรักเธอ ขนาดเดียวกันมันก็เจ็บปวดเหลือเกิน การมีอยู่ของคนคนๆหนึ่ง เป็นเรื่องควรค่าต่อการขอบคุณไม่ใช่เหรอ “ขอบคุณนะที่เธอเกิดมา” “ขอบคุณนะที่เติบโตมาอย่างดี” “ขอบคุณนะที่ทนลำบากมาได้” ทงแบคไม่เคยได้รับคำเหล่านั้น

ยองชิกเป็นคนช่างเจรจา หลายครั้งเขาพูดไม่หยุด และปล่อยให้ทงแบคเป็นผู้ฟัง เพราะเธอไม่ใช่คนช่างพูด ยองชกพูดอะไรนักหนานะ เขาเฝ้าบอกซ้ำๆผ่านประโยคมากมาย เฝ้าบอกทุกวัน ในทุกเหตุการณ์ที่เข้ามา “คุณมีค่าเหลือเกิน” “คุณสมควรได้รับความสุข” “ผมจะทำให้คุณเป็นคนที่มีความสุุขที่สุด” “ผลจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ”

ไม่ว่าสถานะระหว่างเขาและเธอจะเป็นอะไร ยองชิกเฝ้าบอกทงแบคซ้ำๆ บอกซ้ำๆ เขาจะบอกเธอไปเรื่อยๆ ผ่านประโยคมากมาย ผ่านการกระทำทุกอย่าง บอกจนกว่าเธอจะเชื่อในข้อความเหล่านั้น “คุณมีค่าเหลือเกิน”

05 ปาฏิหาริย์ไม่มีจริง

สุดท้าย แม่ของทงแบคก็ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนไต ทุกอย่างเรียบร้อยด้วยดี นั่นไม่ใช่เพราะปาฏิหาริย์ที่เหนือจริงใดๆ แต่เป็นเพราะเราทุกคนล้วน “รู้จักกัน”

กยูแทขึ้นชื่อเรื่องความขี้โม้ว่าเขารู้จักกับคนนั้น สนิทกับคนนี้ เที่ยวนับพี่นับน้องกับคนไปทั่วเมือง ในวันที่แม่ของทงแบคมีโอกาสมีชีวิตลดน้อยลงทุกวินาที เขาเป็นคนจัดหารถพยาบาลที่มีเครื่องมือครบมือที่สุด หนึ่งในกลุ่มแม่บ้านเมืององซาน ติดต่อน้องสาวของเธอที่เป็นพยาบาลเพื่อช่วยดำเนินการให้รวดเร็วที่สุด จาคยองติดต่อหมอที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศที่เธอมีบุญคุณกับเขาให้ทำการผ่าตัด การเดินทางเป็นไปอย่างราบรื่น เมื่อรถราและตำรวจทุกพื้นที่ยินดีเปิดทาง ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ “ปาฏิหาริย์” แต่คือ “ผู้คน” ผู้คนที่รู้จัก และพร้อมช่วยเหลือกันและกัน

06 คนดีจะมีมากกว่าเสมอ

ฮึงชิก เปิดเผยความจริงกับยองชิกว่า เขาไม่ได้เป็นฆาตกรในเหยื่อรายหนึ่งใน 6 ตามที่เข้าใจกัน เขาบอกให้ยองชิกรู้ว่า โลกนี้พร้อมจะสร้าง Joker คนใหม่เสมอ และความโหดร้ายนี้ จะเกิดขึ้นไม่จบสิ้น เขาไม่ใช่คนเดียวที่ฆ่าคนได้ดั่งผักปลาเช่นนี้

เขาคิดว่านั่นจะทำให้ยองชิกหวาดกลัว ไม่เลยสักนิด ” พวกแก มันก็แค่หนึ่งในร้อย พวกเรามีมากกว่าแก” และนั่นไม่ได้หมายถึงแค่ว่าตำรวจที่มีมากกว่าผู้ร้าย แต่ 99 คนที่เหลือ ก็พร้อมจะปกป้องดูแลกันและกัน เหมือนดั่งที่เหล่าแม่บ้านช่วยกันดูแลทงแบค

07 ทำไมต้ององซาน

ทงแบคตัดสินใจพาลูกชายตัวน้อยของเธอย้ายมาอยู่องซาน ด้วยคำพูดสั้นๆของจงรยอลว่า หากเขาเลิกเล่นกีฬา เขาจะใช้เวลาบั้นปลายที่เมืองเล็กริมทะเลแห่งนี้ เธอมาอยู่ที่นี่เพราะต้องการพบเขาในวันหนึ่งงั้นเหรอ เปล่าเลย นั่นเพราะเขาบอกว่า เมืองนี้มีความพิเศษที่ไม่สามารถอธิบายได้ ผู้คนที่เหมือนเย็นชาแต่พร้อมจะช่วยเหลือกันเสมอ ความสนิทสนมดุจญาติมิตรของผู้คนทั้งเมือง

แต่ทำไมเธอรู้สึกโดดเดี่ยวเหลือเกิน ตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ เธอมีแค่เพื่อนต่างวัยหนึ่งคนที่คอยปกป้องเธอ ไม่เห็นเป็นอย่างที่จงรยอลบอก ไม่จริงเลย สิ่งที่ทงแบคไม่รู้ก็คือ ทุกคนกำลังรอ รอให้ทงแบคขอความช่วยเหลือ คนบางคน ไม่กล้ายื่นมือเข้าหาก่อน แต่ขณะเดียวกัน พวกเขารอคอยวันที่เธอจะร้องขอ รอคอยอย่างเต็มใจ และพร้อมจะทำทุกอย่างให้อย่างไม่หวังสิ่งใดตอบแทน

องซานจึงไม่ใช่แค่สถานที่พิเศษ แต่เป็นที่รวมของผู้คนธรรมดาที่แสนพิเศษต่างหาก และนั่นแหละ “ปาฏิหาริย์” ที่อยู่เหนือโชคชะตาใดๆ เพราะ “พวกเรา” จะสร้างมันขึ้นมา

08 แปลงดอกไม้ของฉัน

ทงแบคทำให้จาคยองแปลกใจ เพราะเธอดูมีความสุขและยิ้มอยู่เสมอ มีความสุขกว่าที่ “ควร” เป็น จะเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อตลอดชีวิตผู้หญิงคนนี้ต้องเผชิญปัญหาล้านแปด อายุไม่เท่าไหร่ก็โดนแม่ทิ้ง มีคนรับไปเลี้ยงไม่เท่าไหร่ก็โดนส่งคืน มีคนรักที่รักกันมานาน วันหนึ่งก็ต้องเลิกรา และได้ลูกชายติดมาจนต้องกลายเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว โดนดูถูกเพราะเปิดบาร์เพื่อหาเลี้ยงครอบครัว แล้วนี่อะไร เธอยังยิ้มอยู่ทุกวันเนี่ยนะ

ทงแบคเฉลยว่าที่เธอมีความสุขได้ ยังคงยิ้มได้ไม่ใช่เรื่องวิเศษอะไร เพียงแค่เธอมีมาตรฐานความสุขในแบบของเธอเอง ความสุขเธออาจไม่ยิ่งใหญ่เท่าคนอื่น ไม่ได้ทำให้ตื่นเต้น ใจเต้นแรงเป็นพิเศษ แต่ความสุขของเธอเป็นไปตามมาตรฐานาของเธอ มาตรฐานที่เหมาะกับตัวเธอ และไม่จำเป็นจะต้องเป็นไปตามมาตรฐานของใคร

จาคยองจึงได้เข้าใจว่า ทงแบคมีแปลงดอกไม้ของเธอเอง แปลงดอกคามิลเลีย ที่แบ่งบานในแบบของเธอเอง

ฮอตซีรีส์

The Auditors ออดิตปิดคอร์รัปชัน ดูย้อนหลังได้ที่ Viu